Phra Luang Phor Tuad - 3 - XXL

Contant betalen bij aflevering?

Dit product wordt door onszelf persoonlijk bij u afgeleverd op afspraak. Wij brengen hiervoor geen verzendkosten in rekening (alleen binnen Nederland). U kunt dit product dus ook bestellen en contact betalen bij aflevering. Neem in dat geval even contact met ons op via email: info@waridsara.nl of via het contact formulier. Wij nemen maken dan zsm een afspraak voor aflevering.

Thaise Monnik Phra Luang Phor Tuad 1582 - 1702.

Luang Phor Tuad was geboren in 1582 in Suan Chan Village, Chumpol District, Sathing Phra in Songkla (zuid Thailand). Zijn ouders waren Khun Hu en Mae Chan, een arme boeren familie. Bij geboorte kreeg hij de naam "Poe" wat vertaald krab betekend.

Toen Poe zes maanden oud was, werd hij op een doek gelegd in een schaduw van een boom, naast het rijstveld waar zijn moeder werkte. Toen het tijd was om hem te voeden liep ze naar de kleine Poe toe en zag tot haar afgrijzen een grote python zich traag om de baby heen bewegend. Ze sloeg meteen alarm, de buren en werkers kwamen meteen aanlopen met stokken en messen. Intussen lag de python roerloos om de baby heen. Iedereen stond te kijken en niemand wist wat te doen.

Plotseling kreeg zijn moeder een idee. Met de gedachte dat de python wel eens een reïncarnatie van een god zou kunnen zijn, verzamelde ze snel zeven wilde bloemen elk van een andere kleur, ze plaatste deze op een groot blad, knielde neer, sloot haar ogen en begon te bidden. De python werd wakker en spuugde een kristallen bal uit, en verdween in het bos. Iedereen wilde de edelsteen zien en verdrong zich om de baby. Zijn moeder pakte de edelsteen en nam hem mee naar huis.

Een rijk man die van het kristal had gehoord kwam naar het dorp. Hij bood de ouders veel geld, maar deze wilden het kristal niet verkopen. De man zette de familie meer onder druk en maakte dreigementen wat er zou gebeuren als het niet aan hem verkochten. Hiervoor zwichtte ze en verkochten ze de edelsteen aan de man.

Binnen drie dagen werden alle familieleden van de rijke man ziek. In paniek raadpleegde hij een medium, dat hem vertelde dat hij iets in bezit had wat niet tot hem toebehoorde. De rijke man werd ontzettend bang, en hij bracht snel de kristallen bal terug naar de moeder.

Binnen drie maanden werd de familie van Poe ontzettend rijk, het geld stroomde binnen als water. De buren die ontzettend jaloers waren, stalen de kristallen bal, maar werden door de geest van de python achterna gezeten. Om aan de python te ontsnappen wierpen ze de kristallen bal in een diepe put. Een geest verscheen in een droom van de ouders van Poe, en vertelde hen waar ze de kristallen bal terug konden vinden. Nadat ze hem terug hadden bekwamen de ouders meer en meer toegewijd tot de Boeddha. Ze maakte grote offers aan de monniken en begonnen met het bouwen van tempels.

Toen Luang Phor Tuad 5 jaar oud was ging hij naar de tempel om de wijsheden van de Boeddha te leren. Met zijn grote talent had hij binnen een jaar alle onderwerpen onder de knie. Daarna trok hij erop uit, eerst naar aanliggende dorpen, later via de jungle naar onbekende oorden om zoveel mogelijk te leren van andere monniken.

Op de leeftijd van 12 jaar is hij monnik geworden, en in het klooster gegaan, hier kon hij zich full-time bezig houden met het bestuderen van de Dharma. Toen Luang Phor Tuad 30 jaar oud was, stierf zijn vader op 77 jarige leeftijd. Kort hierna is Phor Tuad naar een andere provincie vertrokken.

Op een dag vertrok Luang Poh Tuad met een boot naar de toenmalige hoofdstad Ayuthaya. Toen ze een halve dag op weg waren belande de boot in een storm, en verloren ze al hun drinkwater en raakten ze de weg kwijt. Na een paar dagen sloeg de dorst toe, Phra Tuad kreeg in eerste instantie de schuld van de storm. En men wilde hem over boord zetten. Phra Tuad sommeerde de kapitein van de boot om te stoppen, Phra Tuad liep naar de zijkant van de boot en maakte met zijn voet een ronde cirkel in het water, 'Schep uit het midden van deze cirkel water' zei hij tegen een matroos, en drink hiervan. De Matroos deed wat hem opgedragen werd en tot zijn verwondering was het water zoet. Iedereen op de boot knielde voor Phra Luang Pho Tuad, en vroegen hem om vergeving.

Toen de boot uiteindelijk aankwam in Ayuthaya, wandelde hij enkele kilometers tot hij bij een statige tempel aankwam. De monniken in de tempel weigerde om hem te accepteren om dat hij er zo armoedig bijliep. Poh Tuad, keerde zich om en liep naar een oude tempel een stukje verder. De oude beheerder heette hem welkom en bood hem een plaats aan in de tempel. In deze tempel studeerde hij voor een half jaar Boeddhistische scripties en meditatie.

De toenmalig regent van Ceylon stuurde zeven monniken naar Ayuthaya om de kennis van de monniken in Thailand te testen. Ze brachten 12 schalen met 84.000 woorden met zich mee. Deze woorden moesten binnen een week zo worden gerangschikt zodat er een sutra (gebed) ontstond.

Als deze taak zou worden volbracht zou de koning van Ceylon zeven gouden boten aan de koning van Siam aanbieden. Als ze het niet zouden lukken dan zou de soevereiniteit van Siam aan Cylon worden overgedragen. De koning van Thailand verzamelde alle bekende monniken om het probleem het hoofd te bieden. Vele probeerde het maar warenniet succesvol.

De opdracht van het hof ging uit naar de zoektocht voor iemand die een oplossing wist. Op de vierde nacht verscheen in de droom van de koning een witte olifant in een helder wit licht. De volgende dag raadpleegde de koning een medium die hem vertelde dat deze verschijning een goed teken was en dat deze verschijning een oplossing was voor het probleem. De koning was nog steeds niet gerust gesteld.

Op de zesde dag ging Luang Poh Tuad op weg om voor voedsel te bedelen. Bij het huis van een rijke man hoorde hij hoe de mensen over het probleem va de koning aan het bespreken waren. Toen de her des huizes de monnik opmerkte die voor zijn huis stond, ging hij hem eten brengen. Een vreemd gevoel maakte zich meester van de man, en nadat hij een offer had gebracht vertelde hij aan Poh Tuad het probleem van de koning, en hij vroeg of Poh Tuad misschien kon helpen. Luang Poh Tuad vertelde de man dat hij het zeker wel wilde proberen. Enthousiast vertelde de man dat ze onmiddellijk moesten gaan, echter zei Poh Tuad dat hij zich niet hoefde te haasten, en dat ze de volgende ochtend zouden gaan.

De rijke man had intussen de koning ingelicht, en in alle vroegte stond de volgende morgen een rijtuig klaar om Luang Poh Tuad naar de koning te brengen. Op blote voeten volgde hij de dienaren van de koning naar een grote ruimte waar de 12 schalen op tafel stonden. De monniken van Ceylon in een kring om de tafel, en na begroeting werden de 12 schalen met woorden op tafel omgeschud. Phra Luang Poh Tuad sloot zijn ogen en begon de woorden te rangeren. Toen hij na een kwartier opkeek vertelde hij dat hij vijf woorden miste uit het gebed. De zeven monniken bleven zwijgen tot de koning zei dat als deze 5 woorden niet snel tevoorschijn zouden komen hij de dader zou vinden en hem zou doden. Snel kwam de boosdoener op tafel met de vijf onbrekende woorden. Een korte tijd daarna complementeerde Phra Tuad met gesloten ogen de complete sutra. De zeven monniken zagen in dat de Thaise monniken soeverein waren en presenteerde de koning de zeven gouden boten. Sinds die tijd wordt de naam van Phra Luang Poh Tuad door iedereen in het land herkend en vereerd. Hijzou de geschiedenis ingaan als de goddelijke monnik.

Poh Tuad bleef nog enkele jaren in de hoofdstad todat hij een bericht ontving dat zijn moeder ernstig ziek was. Hij vertrok nar het zuiden en kort na zijn aankomst overleed zijn moeder op 78 jarige leeftijd. Na het overlijden van zijn moeder bleef hij in Singora.

Een gouverneur uit het zuiden met de naam Phang, had de wens om zijn negatief verleden achter zich te laten en wilde graag een Boeddhistische tempel bouwen. Hij kwam naar Singora om een monnik te zoeken die hij aan kon stellen als bouwheer. Op een avond zag hj een hele oude monnik langs het strand lopen die een spoor van licht achter zich liet. Hij wist meteen dat hij de juiste persoon had gevonden. Nadat hij de monnik respect had getoond vertelde hij dat hij een tempel wilde bouwen in Patani. Phra Luang Poh Tuad stemde in en vertrok met gouverneur Phang naar Patani. In enkele jaren was de tempel klaar en kreeg de naam Wat ChangHai. Deze is tot heden nog steeds in gebruik als tempel.

Phra Luang Poh Tuad was hier abt tot 1702 toen hij op 120 jarige leeftijd overleed.

Al meer dan driehonderd jaar geeft Phra Luang Poh Tuad de mensen kracht en bescherming. Aan zijn amuletten en beeltenissen worden grote krachten toegekend en beschermen de eigenaar tegen gevaar en ongelukken. De drager van de amuletten is beschermt voor een goede gezondheid, wijsheid en voor bescherming tijdens zijn reizen.